Tegelijkertijd. Wat een irritant woord is dat aan het worden. Ik vind het woord tegelijkertijd niet meer leuk. En tegelijkertijd komt het woord tegelijkertijd steeds vaker langs.
Let maar eens op als je politici hoort praten. Of wie dan ook. Het woord tegelijkertijd wordt te pas en te onpas gebruikt. Misschien is dat terecht, maar tegelijkertijd vind ik het behoorlijk irritant worden.
Tegelijkertijd betekent: op hetzelfde moment. Dus als er dingen tegelijk gebeuren, ja, dan kun je het woord tegelijkertijd best gebruiken. Tegelijkertijd kun je je dan afvragen of je dat dan ook moet doen. Moet je voor dingen die gelijktijdig gebeuren het woord tegelijkertijd in de mond nemen? Een keertje? Prima. Maar niet elke keer. Er gebeurt momenteel zo ontzettend veel in de wereld. Veel tegelijk ook. Dan kun je wel gaan lopen smijten met het woord tegelijkertijd, maar tegelijkertijd begint mij dat mateloos te irriteren omdat er al zoveel gebeurt. Tegelijkertijd kan ik er niets aan doen dat dat stomme woord zo ongeveer een stopwoordje aan het worden is.
Eigenlijk wil ik liever dat het meteen ophoudt, dat veelvuldig gebruik van het woord tegelijkertijd. Dus, dat u het weet, dank u. Overigens zijn er ook dingen die niet tegelijkertijd kunnen. Dat mag ook gezegd worden. ‘Je kunt niet tegelijkertijd een oorlog voorkomen en je er op eentje voorbereiden’ (Albert Einstein).